islamdaki çelişkiler

@44 dilsiz ve köle diye bahsedilen kişiler orada bir misali temsil eder yani orada inanmayanlardan yani senden bahsediyor islam köleliği kaldırmıstır ve Allah kaldırdıgı bir şeyi nasıl olur da aşağılar hiç aklın almıyor mu daha da acıklayıcı olması maksadıyla
aşağıdaki elmalı hamdi yazırın yazdıgın ayetlerle ilgili açıklamasını oku

75- burada buyurulmayıp da çoğul kipi zikredilmesi yalnız iki kişi değil, iki grup arasında karşılaştırma kasdedildiğine işarettir. yani hürriyetine sahip olmayıp başkasının mülkü olan âciz köleler grubu ile hürler grubu ve özellikle güzel rızık ile rızıklandırılmış olup da onu muhtaç olanlara harcayan hür kimselerin grubu eşit olur mu? elbette eşit olmazlar, değil mi? i̇şte allah'tan başkasına tapanlar, başkasının malı olan köle gibi hürriyetini verip bir yaratığa kul olmuş köleler gibidirler. allah'tan başka ilâh tanımayan, allah'ın birliğine inanan müslümanlar da hürler demektir. "gerçekten "ancak sana kulluk eder ve ancak senden yardım dileriz" (fatiha, 1/5) diyebilmekten daha büyük hürriyet düşünülemez. bundan dolayı allah'ı inkâr, ortak koşma, batıl dinler hep birer esirlik bağıdır. hak din ve allah'ın birliğine inanmak insan için bir hürriyet, bir servettir. düşünmeli ki, o hürriyet nimeti ne büyük nimettir ve onu veren kimdir? bütün hamd allah'a mahsustur. hürriyet, o'nun nimeti olduğu gibi, her nimet de o'nundur. hürriyetin değerini bilmeli, din ve imanın kadrini anlamalı da yalnız allah'a kulluk ederek hamd etmelidir. fakat onların çoğu bilmezler. bilmezler ve allah'ı inkâr ve nankörlükte bulunurlar. hürriyet davası ile şeytana esir olurlar.

76-gelelim i̇kinci misale:

allah şunu da misal olarak vermiştir. i̇ki adam, bu ikisinden birisi dilsiz, söz söyleyemez hiçbir şey beceremez. ve o efendisine de bir yükdür. yani o miskin, aynı zamanda efendiye muhtaç bir köledir. fakat o efendisine de bir yüktür. boşuna yer içer nereye gönderirse hiç bir hayır getirmez. i̇şte kâfirlerin örneği budur. doğru söylemez, hakka karşı dilsizdir, efendisi olan yüce allah'a muhtaçtır, fakat o'nun emirlerini yerine getirmez, yer içer faydalı bir işe yaramaz. şimdi bir düşünülsün. o dilsiz ve efendisine yük olan kişi bir de doğru yolda yürüyerek adaleti emreden kimse hiç eşit olur mu? elbette olmaz. i̇şte kamil (olgun) müminin misali budur. kendisi doğru yolda gider, hak din ile dindar, ilmi ile amel ederek doğruyu söyler, adalet ve doğruluğu emreder, iyiliği emreder ve bu şekilde söz ve yetki sahibi olur. ve böyle yaparken kendisi adalet ve doğruluktan ayrılmaz. (mâide, 5/8. âyetin tefsirine bkz.) şüphe yok ki, böyle adalet emreden insanlar içinde, adaleti gerçekleştirmekle görevlendirilmiş olanlar da doğruluktan sapacak olsalar bile kolaylıkla bunu yapamazlar. onun içindir ki, peygamberimiz bir hadis-i şerifinde, "siz nasıl iseniz, ona göre üzerinize amir tayin edilir" zamanımızda yaşayan müslümanların perişan olmalarının sebepleri de bu noktadan ve bu misaldan çıkarılab