bir aşk öyküsü

ve ilk defa onun yüzüne baktım, o
anda kalbim durdu sanki, donup
kalmıştım, ne zaman ayrıldık eve
nasıl geldim bilmiyorum, o gün
sürekli onu düşündüm, sanki
aradığım şey buydu
hissedebiliyordum bunu,
o günden sonra her gün
buluşmaya başladık, evleri iki
mahalle kadar uzaktaydı, bizim
mahallede akrabaları vardı, ilk
tanıştığımız gün onlara gelmişler,
böylece aylar geçti, artık
ailelerimizde biliyordu, ya ben
onlara gidiyordum yada o bize
geliyordu, yani her günümüzü
birlikte geçiriyorduk,
ama ikimizinde anlayamadığı bir
şeyler vardı, birbirimizi çok
seviyorduk, görmeden
yapamıyorduk, arkadaşlık değildi
bu, çünkü diğer arkadaşlarımızı
da seviyorduk, bu çok farklı bir
şeydi, kimseye de soramıyorduk,
nasıl soralımki, biz bile
bilmiyorduk ne olduğunu