bir aşk öyküsü

Kalbimin hiç tanımadığı duyguları
daha yeni yeni hissetmeye
başladığı dönemlerdi, çevremde
bir sürü erkek ve kız arkadaşlarım
vardı, ama bi gariplik vardı, mutlu
değildim sanki aradığım başka
birşeydi, her akşam eve gelir
odama çekilir ağlardım, ne
oluyordu bana anlayamıyordum,
birgün yine arkadaşlarla
beraberdim, beraberdim derken
nasıl bi beraberlik, onlar bir araya
toplanır gülüp eğlenirlerken bense
bir kenara çekilip içimdeki
fırtınaları dinliyordum her
zamanki gibi, artık arkadaşlarım
da alışmıştı bu durumuma, yanıma
gelip oturduğunu hiç
farketmemişim, taa ki sanki çok
derinlerden gelen bir selam sesini
duyana kadar, selam dedim
bende, neden yalnız oturuyosun
dedi, bilmiyorum dedim, kimse
seni anlamıyor, hatta kendin bile
kendini anlamıyorsun değil mi
dedi, evet dedim, ben de bu
yüzden yanına geldim zaten dedi,
bende aynı durumdayım, seni
arkadaşlarından ayrı derin
düşüncelere dalmış görünce işte
benim gibi biri daha dedim