bu hikayeden cok ders alicaksiniz cok

içimde hep sucluluk duygusu vardı.bir ses bunların hepsine sebep olan sensin diye bagırıyordu.
belki onlarla beraber gidiyor olsam emniyet kemerlerini baglamalarını söylicektim belki de kaza sonrası babam gibi sag kalıp onları kurtarmayı denicektim belki kardeşim benim kucagımda gidicekti kemeri baglıcaktık belki beni alsalar o arabaya denk gelmiceklerdi. evet gelmezlerdi diyorum beni alsalardı o arabaya denk gelmezlerdi bunların hepsie ben neden oldum.
1-2 hafta geçtikten sonra ilk geceki gibi bütün akrabalar hastanede degildi arada sırada gelip yemek bırakıp gidiyorlardı. sinan da sagolsun bir gece hariç hep yanımdaydı canım kardeşim..eda beni bir çok kez aramış bi sürü mesaj atmıştı ama gelmesini istememiştim beni o halde görmesini istemiyordum onu suçlamıyordum bu olanlar nedeniyle ama gelmesini istemiyordum beni görmemeliydi bu şekilde..
bir süre sonra mantıklı düşünmeye başladım..