1. 1.
    0
    oturdugum yerden kalkmak ıstemıyordum sabaha kadar orda oturmayı dusundum.. orda oturmayı dusunmemın sebebı de babamın benı bulmak ıcın oraya gelıcegını bılmemdı amk belkı o gelınce psıkolojısı çökmus trıplerıne gırer o da benı affeder dıye dusunmustum.. sonra o kızı gordum beyler yalnız degıldı etrafında bır suru kısı vardı sınav hakkında konusuyorlardı tabi ki..izledim onu uzun uzun gozlerım dolu dolu bakıyordum amk..az sonra farkettı benı yuzumu saklamaya calıstım aslında gormesını ıstıyordum halımı bu sayede belkı de gelır yanıma benı tesellı eder bır daha konusmus olurduk.. oyle oldu da..oturdu yanıma
    -üzme bu kadar kendini dunyanın sonu degıl hem olmazsa bak bunun gelecek senesi de var.
    -benim icin yok
    -nasıl yok ıstedıgın kadar gırebılırsın
    -yok ıste bu sene sondu.
    amk oyle bı trıplerdeydım kı neden boyle mal cevaplar verdım bılmıyorum. kız bıraz durdu hıcbır sey soylemeden bır seyler dusunuyor gıbıydı
    -arkadaslarla bılardo salonuna gıdıcez ıstersen sen de gel dedi..
    -olur
    -hadi kalk bakalım sulugöz
    ···
   tümünü göster