hikaye değil yaşanmış gerçekler capsli

anlatmaya başlamadan önce ( yeni üyelik bu eskisi banlandı) yok 100 entryden sonra yok ebesininki falan gibi şartlarım yok okumak isteyen okur , yaşım 24 geçen sene başımdan geçen 3 aylık ızdırap dolu zamanı anlatıyorum burdan genjjjjjjjjler.

kendimden bahsediyim , hayatta bi gibe sap olamamış , maddi durumu ortahalli fakat istediği herşeye öyle böyle sahip olan birisiyim. yaş 24 istanbulun bela semtlerinden birinde doğma büyümeyim. vasat bi liseden mezun olmuş üni okumamış askere gitmiş gelmiş suan calısmayıp iddaadan para tutturan tutturdugu paralarla karı kız kovalayan haftasonu halısaha maçlarında boy gösteren kendi halimde bir insan müsvettesiyim.

gelelim hikayeye

ağustos ayının başları ; o ne sıcak dıbına koyam etraftan asfalttan buhar çıkıyor nefes alamiyoruz istanbul asfaltlarında kendimize yetecek kadar hızlı bi arabayla az uyusturucu almıs bi vaziyette silivriye yüzmeye gidiyoruz fazlı. fazlı olacak muallak arkadasim olur cikarcinin egoist ve binin biridir ama gel gelelim hiçbi zaman kopamadık aynı karıyı bile gibtiysek yinede midesizlikte tavan yaptık. kafamız taşşak gibi silivriye giden paralı yolda yokuş meğilli 3-4 km bir yol vardır bilen bilir. ordan iniyoruz bi yandanda çekiyoruz. bi anda önümde acı fren sesleri duydum refleks olarak frene asildim sağa attık kendimizi ama kurtulamadık ufak çapta bi zincirleme kazaya karıştık.

zaten olay burdan sonra başlıyor. kazanın bize getirdikleri ve zütürdüklerini okuyunca inşallah 1-2 kardeşim ibret alırda bizim hatalara düşmez...

devam edicem okuyan okumayan pek gibimde değil. 1 kişi bile okusa yeter bana capsler hazırlanıyor ekliycem.