ankara

ankarayı yaşamak kolay değil...
sabah soğukta elde simit, kuğulu'da beklemektir ankara. sakarya'da bira, tunalı'da salata, arjantin'de yemek, bahçeli'de nargilendir ankara.
bazen yalnız başına kalmaktır güvenpark'ında ya da bilmediğin bir topluluğun içinde sesini yükseltmektir. kızılay'da el ele dolaşmaktır...
bazen hiç gitmemektir dikmen yokuşu'na, izlemektir atakule'de akşdıbını ankara. bitirmektir günü, tahta sesindeki kokoreçle çiftlikte, son bir sigarayla ankara. ankara'da aşık olmak...
ankara'da aşık olmak egeye, akdenize benzemez, yaz aşkı yoktur burada. kara kışın, ayazın içerisinde aşık oldu mu adam iliklerine kadar işler soğuk, sezonluk değil ömürlüktür. kumsalda değil lapa lapa yağan karda beklersin aşkını, parmakların buz tutmaktadır, tuttun mu sevgilinin elini kan aynı damara akmaya başlar. o yüzdendir ki ankara'da aşık oldun mu sezonluk değil ömürlüktür aşk! sevgiliye güzel görünmek uğruna kıçın donsa da çaktırmazsın, o da yetmezmiş gibi delikanlılık yapar ceketini de atıverirsin sevdiğinin omuzlarına. ankara'da aşık olmak herkese göre değildir yani...
gözler hep buğuludur yağan karın, esen rüzgarın etkisiyle. baktın mı göz göze sadece sevinçleri değil hüzünleri de paylaşıverirsin. onun içindir ki ankara'da aşık olmak başka yere benzemez. sezonluk değil ömürlük aşklar bulursun. sevdin mi tam seversin bu kentte... sevildiğini de doyasıya hissedersin damarlarında... omuzlarında kar donsa da, gönlündeki ısı buzları eritir... ömürlüktür burada aşklar... !