geçen gün güvenlik kulübesine ok attım diye

dışarıdan biraz lüks görünen toplu konut sitelerinde bir bigiblet furyası vardır. şöyle ki, ecnebilere özenen bazı huur çocukları, özel olarak yapılmış bigiblet park yerlerine bigibletlerini koyarlar. sadece oraya koyup kendini mutlu hissetmek için bigiblet alanı biliyorum gerçekten. hayır bir de işmiş gibi zincirliyorlar bigibletlerini. amkmun evlatları, kim gelip çalıcak sizin gibilmiş bigibletinizi oradan. neyse, daha önce anlatmıştım. bizim katta oturan yaşlı biri ölmüştü, hani o taşırken düşürdüğüm adam. ondan kalma bi tekerlekli sandalye var ve kapının önünde duruyordu. her görüşümde moralim bozuluyordu. ne yapiim ne yapiim derken, aklıma bir şey geldi. o gün dönerken nalburdan küçük bir zincir ve kilit aldım. eve gidip içtim biraz. gece yarısnı biraz geçiyordu sanırım, tekerlekli sandalyeyi asansörle aşağı indirdim ve bigiblet park yerine zincirledim, bigibletlerin yanına. onu öyle görünce ne hissedeceklerini biliyordum. birkaç gün kaldı, öyle. kimse ne olduğunu anlayamadı, muhtemelen biliyorlardı benim yaptığımı ama kimse bir şey de diyemedi. sonra bir akşam döndüğümde gördüm ki kaldırmışlar. eve çıktım ve bir duble rakı oldurdum. iki dilim de sucuk attım ocağa. terasa çıktım, gökyüzü pırıl pırıldı; bulutlar geçiyordu üzerimizden.