1. 1.
    0
    Hemen şunu da ifade etmek zorunlu bir açıklama olmalı benim için: Varlık Ve Zaman’ı okuyor oluşumun kişisel meraktan öte hiçbir anlamı yok. Kahveyi niye seviyorsam Ada’dan niçin bu kadar hoşlanıyorsam ve daha yüzlerce anlam veremediğim ilgilenmelerimle niçin düşüp kalkıyorsam, o kitabı okumamın da bunların cevaplarına benzeyen gerekçeleri var. Çünkü hoşlanıyorum. Çünkü seviyorum. Keyif alıyorum. Eğleniyorum en hafifinden. Ciddiyim! Size tuhaf gelebilir ama bazı sayfaları müthiş bir gerilim romanı okur gibi okuyorum. Bir kere istasyonumu bile kaçırdım. işe geç kaldım. An geliyor kimi sayfaları tek kelime anlamıyorum, kendimi akışa bırakıyorum. Deleuse’nin dediğini yapıyor, ritmini yakalamaya uğraşıyorum. Karanlık bir mağarada ilerlemekten farkı yok çünkü o anlardaki durumumun.

    Benim bu kitapla ilişkim bir ilkokul çocuğunun integralle karşılaşmasına benziyor.

    Hiçbir felsefe eğitim almadım. Hiçbir hocam olmadı. Yani burada yazılanlar tamamen kişisel notlardır. Sağdan soldan araklamalar yaptım elbette. Ama her şey sizin içindi. Kendim için bir şey istiyorsam namerdim! Öncelikle bunu bir yere yazın...

    Mizahi bir dil kullanmak istedim. Akademik bir dil kullanacak halim yoktu elbette, akademisyen olmadığıma göre bu dil ne mene bir şeydir onu da bilmem. Ben burada hikâye yazarken veya desen karalarken nasıl kendi kendime eğleniyorsam Varlık ve Zaman okurken de kendime şarkı söylüyorum. Mırıldanıyorum. Ve şunu da söylüyorum: Birileri bunları yazmış. Diğer birileri de bunları okuyup açıklamalar yapmış. Hepsinin zekâlarına hayranım. Çalışma güçlerine hayranım.

    Nerden bakılırsa bakılsın en sonunda dünya bir hiçliğin içindedir. Nerden geldik ve nereye gidiyoruz? Hiç. Kocaman bir Hiç. Dinle, felsefeyle başka şeylerle avunuyoruz belki de. Çünkü ölüm var. Ölüm. Nasıl soğuk. Cenazelere katılıyoruz. Saflarda durup ölünün karşısında garip şeyler düşünüyoruz. Yaşıyor ve bir gün toprağın altına giriyoruz. Nasıl bir iş bu. Nedir bu olup bitenlerin anlamı. işte her insan bu soruları bir biçimde sorar kendine. Bazıları daha iyi sorar. Bir geleneğin içinde sorar...
    ···
   tümünü göster