beyler ağır asosyalim psikolojik yardım lazım

beyler ben bir asosyalim. bunu zaten kabullenmiş bulunuyorum. açıkcası bu durum beni o kadar da rahatsız etmiyor. seviyorum kendi başıma takılmayı. fakat bugün yaşadığım olay durumumun ciddiyetini kavramama neden oldu. hemen kısaca anlatıyorum.

dersteyiz bugün. yoklama kağdı dolaşıyor işte sınıfta. millet imza atıyor falan. neyse ben imza attım yanımdakine verdim falan. sonra o kağıt dolandı geldi benim arkamdaki herife. onun kalemi yoktu sanırsam omzuma dokundu 'kalemin var mı acaba' diye sordu. o sırada da elimde kalem var ve kalemi çeviriyorum. çocukta bunu görüyor. tabi ben öyle biriyle diyalog kurabilen birisi olmadığım için birden heyecanlandım bu soru karşısında. 'yok' dedim. neden böyle dedim bilmiyorum... yok dedim amk. lan var işte elimde çeviriyorum. çocukta bunu kabak gibi görüyor. sonra çocuk 'tamam' dedi arkasındaki elemandan kalem aldı. ulan dedim ben ne yaptım. kalem elimde amk neden yok dedim. bide şimdi heyecanlandım beynimde durdu. kalem var elimde çocuğa veriyim demekte gelmiyor aklıma. öyle mal gibi dondum kaldım yani. beyler durum ciddi.

ama ver klavyeyi elime ortalığın dıbına koyarım.