oku da şantaj neymiş gör kaltak

devam...

bırakın liseyi üniversiteyi , ne sürekli dinlediğim bi müzik tarzım , ne siyasi bi görüşüm hiç bi gibim yoktu, yiyeyim içeyim , ipimle kuşağım , gibimle taşağım hesabı geçti gençlik yıllarım. ulan hep özenmişimdir hayranı olduğu sanatçının posterini falan duvara asan tiplere veya ne bileyim , hani böyle daha liseden sağ veya sol görüş edinen , onu savunan tiplere... bende hiç biri yoktu. sağ ne sol ne deseniz bilmezdim. left right derdim amk.

bu am merakım da türkiyeye döndükten ve tedavi gördükten sonra başlamıştır , herhalde uyuşturucudan kopunca boşluktan dolayı böyle ortamlara ve ama sardım...

bilen bilir londra dünyada uyuşturucunun başkentidir..ccc amy winehouse ccc. tabi öyle bi ortamda maddi sıkıntı da yokken bulmak zor olmuyor. söylediğim gibi bu iş benim etrafımda rus ve azeri elemanlar üzerinden dönüyodu , crack ,joint falan istediğiniz zaman elemanlara açık açık söylüyodunuz , onlar direk kendi getirmese de sizi sürekli paslaşabileceğiniz abileriyle tanıştırıyodu.

ufak tefek alışverişlere başlamış okuldan sonra evde takılıyodum , alkolle aram açıldıkça bunlarla kapanıyodu. çok içtiğim zaman ertesi gün okulda yannan gibi olup uyudğum için ,beni ortama sokan binler işe ayıkıp gülüyolardı.
bu binlerin arasından andrei diye rus bi elemala samimi oldum , o bana ben ona gidip gelmeye başladık, daha çok o bana geliyodu çünkü onlar evde 3 kişi kalıyolardı ve bitanesi karıydı .babası rusyada petrol kaçakçılığından tutun da kara para aklamaya kadar bir sürü işle uğraşan biriydi , başına bişey gelmesin diye o da benim gibi nispeten güvenli olan londraya gönderilmişti , süper elemandır hala görüşürüz, neyse ,bu eleman o zaman beni uyuşturucudan daha çok giben, antisosyal yapan bi belaya bulaştırmıştı o da "ultima online"

avradını sktiğimin net cafelerinde haftasonları sabaha kadar joint içip bunu oynardık , eve gider tekrar içer gelir yine oynardık ,oyun o zamanlar yeni çıkmıştı ve çok fazla yayılmamıştı. artık öyle bi oyun bile var mı yok mu bilmiyorum. yemeği yer oynardık , gider duş alır gelir yine oynardık. andrei'in londrada da ortamı güzeldi , bir iki yere telefon edip 15-16 yaşında rus paralı huurları bulabilecek kadar çevresi vardı.ilk senenin sonlarına doğru okulun bilgisayar lab'ına oyunu yükleyip ders aralarında ,öğle arasında bile oynamaya başladık, sporu ,futbolu gibtiretmiştim ,sosyal hayatım da bitmişti ,zaten ne anlattıklarını pek anlamadığım için film-tv de izlemiyodum , beynim sünger gibi boyuna esrar içeyim ,oyun oynayayım , başka bişey yoktu.