the witcher

güzel oyun, iyi oyun. tam bir rol yapma oyunu sayılmaz, yine de ana karakteri kendi zevkimize göre geliştirebilmek söz konusu. dövüş/savaş dinamikleri farklı ve başlarda biraz zor gelebilir. ama kısa sürede alışırsınız. yaratılan dünya hem çok genişmiş hissiyatını uyandıran ama aynı zamanda sizi sınırlayan da bir yapıya sahip. karşılaştığınız karakter sayısı hatırı sayılır ölçüde fazla ve bunlarla olan ilişkileriniz yapacağınız görevlerin sayısını arttırabiliyor veya azaltabiliyor, ki bu gerçekten hoş bir ayrıntı. sevmediğiniz bir adama rest çekip görevlerini yapmaya bilirsiniz ve oyuna yeniden başlamadan gidip o adamın görevlerini yapmanıza imkan yok. bunun dışında zırh ve silah çeşidi pek yok.hep aynı tür silah ve zırhlarla geziyorsunuz. ama bu o kadar da önemli değil açıkçası. yaratık çeşitliliği güzel, ama aynı zamanda çok taktan. çünkü azıcık renkleri birbirinden faklı olan ama hepsi birbirinin aynısı milyon tane yaratık kesiyorsunuz. gece gündüz olayı çok hoş. bazı görevlerin sadece belli saat aralıklarında yapılabilmesi, oyuna daha gerçekçi bir hava katıyor. gecenin birinde açık bir dükkan bulamazken sabaha kadar beklemeniz gerekiyor. gidip dükkanın sahibini yatağından kaldırsanız bile size yarın gelmenizi söylüyor ya da küfür ediyor. eğer karşınızdaki karakterleri üzerseniz, ona hakaret eder veya gururunu kıracak ithamlarda bulunursanız sizinle belli bir süre konuşmayabiliyor. bunlar dışında, buradaki bir çok kişinin merak ettiği konu; neredeyse uçan kaçan her hatunu yatağa atabiliyoruz ve bunu yapınca bir tane sex karta sahip oluyoruz.

asıl olay ise; hikayesi gerçekten ilmek ilmek işlenmiş ve nerede nasıl durduğunuza göre şekillenen bir yapısı var. müzikleri 10 numara. grafikleri ve mekan tasarımları, eğer seviyorsanız tam bir orta çağ ülkesinin içindeymişsiniz hissiyatını çok iyi veriyor.

tüm her şeyden bahsetmedim ama onları da oyunu oynarken görebilirsiniz. hoş ayrıntılarla dolu bir oyun.