çarşı kadar şovanist ve aşağılık

sakince klavyelere davranalım lan bizim en ykaın dostlarımız akrabalarımız hep farklı takımlardan ulan adamın annesi fb taraftarı adam çıkyıor diyor fb taraftarı huur çocuğudur yok böyle birşey arkadşaım renkler hep içimizde kahvede pişpirik oynarken çayı veren saol dediğin siyah beyaz bir el ası kafasına vurduğun arkın eli sarı kırmızı berbere traş olduğun bayram abinin eli sarı lacivert. konuya bağlayalım çarşının yaptığı şovanizmdir olması gereken bir şovanizm hep ah çekmiyor muyuz bu depremler niye unutluyo ya da bir terör olayı nedne unutuluyor diye şehit verildiği zaman neden saygı duruşu ypılır unutulmadığını göstermek sesimizi duyurmak için bu da şovanizmdir. sen saygı duruşu yaptın diye o gencecik bedenler geri gelmez tıpkı soyundun diye vandaki insanların üşümesini engellemeyeceği gibi bunar olumlu reaksiyonlardır insan olmamızın gerektiği hususları ortaya koyar tıpkı sahaya yağan yabancı maddelerin insanlığımızı ortaya koymadığı gibi hayat bir paradokstur belki de bütün zıtlıkları bütün renkleri bütün anlayışları birarada ublunduran bazen sıcacık bazen de ölüm kadar soğuk bir hale büründüren bir paradoks. dinamikler kolay dğeşmez zaman lazım sabır lazım en önemlisi eğitim lazım.