işi bırakacağım çok sıkıntıdayım yardım

üç sene evvel üniversitedeki bir hocam,"iş yerinden arkadaşınız olmayacak çocuklar. neredeyse hepiniz özel sektörde çalışacaksınız. bugüne kadar nasıl birbirinizin rakibi de arkadaşı da olduysanız, bundan sonra hep rakip olacaksınız. evde eşinizle mi tartıştınız,iş yerine gidince moralin mi bozuk derlerse, havadandır diyeceksiniz."şeklinde bir konuşma yapmıştı. mesai arkadaşlarımla tanışırken aklımda bu cümleler vardı. fakat içlerinden bir tanesi "ah kardeşim ah,hehehe"şeklinde beni karşıladığında sanki ona bu tür bir konuşma yapılmamış ya da gerçekten canına yetmiş diye düşündüm.ilk günler iş hayatının verdiği idealistlik ve kendi paramı kazanacak olmanın sevinciyle nispeten mutlu şekilde çalıştım. bankada gördüğüm ilk fırça olayı meltem isimli bir kızın yaptığı hesap karışıklığı üzerine oldu. kız kendi başına durumu toparlamaya çalıştıysa da beceremedi. burak bey in odasından çıktığında ağlamaktan rimeli akmıştı. üzerime vazife olmamasına rağmen ne olduğunu öğrenmeye gidip, kıza destek olmaya karar verdim.