hala numarasını ezbere bildiğim

çok mutluyduk, film gibiydi lan, birlikte çok eğlenirdik, çok fazla eğlenirdik, çok seviyordum, çok seviyorduk aslında sevmiyorum dese de buna inanmıyorum sevmeyen bir insanın gözleri öyle güzel bakmazdı, ispanyaya gitti sonra 3 aylığına sonra gidiş o gidiş geldiğinde o değildi sanki başka biriydi beden aynı beden ama o değildi, hiç kavga etmemiştik ilk kavgalarımızı etmeye başladık zaten bipolar bozukluk var bende aniden çok sinirlenebiliyorum, aniden üzülüp aniden seviniyorum, bunu kendisi de biliyordu belki de böyle bir insanı artık kaldıramıyordu ne bileyim ama gidişiyle dengemi iyiden iyiye alt üst etti artık mani dönemlerim iyiden iyiye azaldı depresif dönemlerin sayısı arttı gitti işte lan olmadı amk onun yüzünden komple ispanyadan nefret eder oldum şimdi başka bi sevgilisi var benim de bir sevgilim var ama her yerde onun yüzünü arıyorum, evinin olduğu sokaktan geçip duruyorum, numarası yok bende feysbuk denen zımbırtıdan görüyorum hani biz ayrıldık ama arkadaş kaldık gibi bi yalanı yaşamaya çalışıyoruz ama yok