ilk kez 11 yaşımda gördüğüm istanbul un yağ

üniversite

ilk kez 11 yaşımda gördüğüm istanbul'un
güzide ilçesi. açıkçası o zamanı pek
hatırlamıyorum, hayal meyal görüntüler
çakıyor kafamda. babam ve kardeşimle
yağmurlu bir kasım günü teee avcılar'dan
kalkıp gelmiştik, göğün zütü delinmişti
sanki, felaket bir yağmurla sucuk nedir nasıl
olunuru öğrenmiştik.
vapura da galiba ilk kez o zaman binmiştim
ya da daha öncesini hatırlayamıyorum.
sonrasında bir aile dostumuza uğrayıp
çevreyi turlamıştık. hakikaten daha fazlasını
hatırlayamıyorum, sadece vapurlar ve
amansız yokuşlar. sonrasında liseye yeni
başladığım dönemde yaşadığım şehri
keşfetme arzusuna kapılıp gidivermiştim
şimdiki ikametime. kız kulesi'nin karşısına
oturup bir çay içmeden olmazdı. o günü
ölümsüzleştiren fotoğraf arşivimde
bulunmaktadır hala, fonda kız kulesi ve
taşlıklara oturmuş geleceğin üç kadim
dostu.
ve çok değer verdiğim bir dostum marmara
üniversitesi'ni kazanıp selimiye'ye taşınınca
şahsımın gerçek manada üsküdar günlükleri
başlamış oldu. aslında oraya üsküdar demek
biraz yanlış oluyor zira selimiye'nin nev'i
şahsına münhasır bir tarafı var ki kendisini
çabucak belli edip üsküdar'dan ayırıyor.
benim gördüğüm selimiye daha elitist ya da
daha doğru bir deyimle daha yerli
istanbulluların yaşadığı bir mekan