beyler gelin canım sıkkın bende anlatayım

bindik tramvaya.o mutluluk sarhoşluğuyla hatırlamıyorum stadyumun oraya kaç dakkada gittik. bütün yol boyunca arkadaşıma beni öptüğü anı anlattım. tekrar tekrar anlattım. öyle mutluydumki. dudaklarımdaki simi silmedim(dudaklarında pembe simli ruj var demiştim) dudaklarım parıl parıl gittim arada bir emdim, tadını alayım diye. bidaha öpemiycektim çünkü... neyse düğün falan oldu geçeyim buraları, döndük istanbula. sevgilimle konuşuyoruz nasıl mutluyuz ama. buna slaytlar falan hazırlamıştım(bizim zamanımızda hep müzik eşliğinde slaytlar hazırlardı sevgililer :d hatta şarkı oğuzhan koç-gülki sevgilim'di.bizim şarkımızdı) aradan 2 hafta gecti ve ne olduysa ben dünyam saydığın, uğruna ayağına kadar gittim kızdan, bişey olmuştu uzaklamıştım... nasıl olur lan? yanında tir tir titrerken ben, nasıl olurda ayrılmak istemiştim... kızın tek suçu yoktu.7/24 benle ilgilenirdi,her fırsatta sevdiğini belirtir,o mutlak güveni yaşatırdı bana. fakat onu gördüğümün daha ikinci haftası uzaklalmıştım ondan..

bi sabah kalktığımda mesajına cevap yazmadım.bi günaydın bile demek istemedim ona. başka kimseye ilgim yoktu ve tek bir kızla konuşmuyodum fakat onlada konuşmak istemiyordum... o gün akşama kadar bişey yazmadım ona... beni bursaya zütüren arkadaşıma
-'nasıl ayrılcam bilmiyorum. ayrılmakmı istiyorum onuda bilmiyorum.bi garibim. kimseye ilgim yok fakat onuda istemiyorum.bi sevgiliden nasıl ayrılınır bilmiyorum.ben yapamıycam sen ona "nickimouse seni aldatıyor"der misin? benden nefret etsinde acısı hafiflensin ayrılığın. vurduk mu ölsün... '

ne dediysem yaptı arkadaşım. çünkü birbirimizin en yakın arkadaşıydık.. bişey dememiş çıkmış msnden. bidahada ne msnde gördüm ne mesaj attı. öyle kötüydümki, hergün düğüm düğümdü boğazım.ama acı çekmek istiyordum...

sonra lise 1de kaldığım için, ikinci sene tekrara, hayatımı giben ilk kızla tanışmaya, duygularımı giben annemin yaptıklarına bir adım daha yaklaşmıştık... (devam ediyorum)