beyler gelin canım sıkkın bende anlatayım

'sevgilim, özür dilerim. misafir geldi, anneme yardım ediyorum. çıkmama izin vermiycek eminim. korktum kavga ederiz diye bişey diyemedim, gözüm hep telefondaydı. özür dilerim' dedi. hiç kızamadım beyler biliyomusunuz. çok seviyodum onu... o benim ilk uzun ilişkimin sahibiydi lan.1 ay sürmüştü.ilk defa ufakta olsa ay dönümü kutladım. yıl olmadı belki, diğer aşklar gibi olmadı fakat o benim ilkimdi lan. diğer 5 gün çıktığım kız gibi değildi, başkasını değil beni seviyodu...
bende kızmadım ve:
-'önemli değil herşeyim.sen adresi ver, bursaya gelmişim, mahallenemi gelemiycem'
-'20 dk falan inebilirim ama, kızarmısınki'
-'daha küçüğüz, normal şartlarda imkansızdı buluşmamız.ve şimdi sana çok yakınım.bir gün önce seni hiç göremiyceğimi düşünüp üzürlürken, şimdi seni değil 20,2 dakka görmek bana dünyaları verir' demiştim... çok mutluydu eminim. hemen adresi vermişti...

verdiği adrese gittim. atatürk caddesiydi sanırım. stadyumun oradaydım. bekle bekle bekle saat 2 olmuştu 1 saat gecmişti aradan.1 saattir bekliyorum yoksun dedim. atatürklü başka bi yer daha varmış. oraya gidecekmişim.ben nereden bileyim ki? stadyumun oradan biraz yürüdüm bindim tramvaya. batı tarafına doğru gittik.son durak yada bi önceki duraktı sanırım. google earthten bakarsam evi şak diye bulurum. neyse beyler. nasıl titriyorum. tramvay durunca beni istasyonda bekliyo olucak.bir yandan bir an önce gitmek isterken bir yandan durmasın diyordum. soğuk soğuk terlemiştim...