beyler gelin canım sıkkın bende anlatayım

her ergen gibi benimde hayattan acı çekmeye başlamam liseyle birlikte başladı..

buraları hızlı geçicem beyler ona göre önemsiz çünkü ne biçim anlatıyo demeyin asıl hikaye bi kaç entry sonra başlıyo

15 yaşıma kadar kimseyle çıkmamıştım. orta okulda platonik bi aşkım vardı. orta 1den orta sona kadar sadece uzaktan bakmalarla sürdü. aşk olsun arkadaş olsun,hep içine kapanık, uzak bi tiptim. saçlarımı suyla ıslatır yana yatırır, kravat boynumu boğar şekilde bağlar, inek bi tiptim.ama liseye başlayınca biraz daha açıldım tabi. büyüdüm lan ben havalarında gömlek dışarda kravat inik rap dinleyen ilk defa arkadaş edinen biri olmaya başlamıştım..

lise 1in başından beri bakıştığım bi kız vardı, ortak arkadaş falan fistan derken konuştular, ayarladılar kızı.ilk defa sevgilim oldu lan!!! nasıl mutluyum. okulun en güzel kızı sanki öyle mutluyum... pazartesi çıkmaya başlamıştık, cumada ayrıldık lan... 5 gün sürdü. meğersem kız bi çocuğa deli gibi aşıkmış,onu kıskandırmak için çıkmış benle... ben tabi anlamamki bu işlerden,ilk defa aşkım demişim birisine. ağladım baya çocuk gibi. günlerce... tabi sene sonu gelince onu görmeyecektim zaten, rahatlamıştım bi nevi...