1. 976.
    +10 -3
    beklemeye başladık neyi bekliyorsak nasıl emin ise oraya geliceklerinden ama beklemeye başladık.bir kere ben suskun konuşmadan duruyorum arabanın içinden asunun düştügü yere bakıyorum denizde balık tutan kenanı görüyorum. sonra etraftaki insanları görüyorum asunun çığlıklarını görüyorum o arada (daha sonra abla bana neler söylemiş hiç konuşmamışım hep düşünüyormuşum ağlıyormuşum selpakla gözlerimin yaşını kaç defa sildiğini abla bile bilmiyor!)hava çok hafif kararmaya başladı biz hala bekliyoruz bir ara ablaya dönüp baktım umutsuz oda bekliyordu. arabayı kaybetmeyimi? yoksa bilgeliğini kendini düşüncelerini hislerinimi kaybetmeyi onu bende bilmiyordum. sonra bizim arabayı park ettiğimiz yerin hemen 2 yanı sırasına park eden bir araba gördü abla bu araba onların arabasıydı eliyle yanaklarımı okşayıp alnımdan öptü ve kafamı çevirdi!! gördüm asu bitkin bir vaziyetteydi, kenanda arabadan indiler asu elini kenanın beline dolamış diğer elinide göbeğine koymuş asunun düştügü kenanın teknesinin oldugu yere bakıyorlardı. biraz bakışıp gülüşüp sonra öpüşüyorlar sonra biraz daha bakışıp tekrar öpüşüyorlardı. abla haklı çıkmıştı dediği olmuştu. sıra bendeydi artık bitmesi gerekiyordu. kafa salladı abla! kapıyı açtım tam aşşagıya inerken kolumdan tuttu. beni hayal kırıklığına sakın uğratma x dedi resimleri verdi toparlanamicaksın biliyorum ama lütfen dene ve güçlü olmaya çalış. yapabilirsen bunu en başta yap sadece güçlü ol dedi. kafamı sallayıp. dudaklarımı birleştirip aşşagıya indim. arkalarından yaklaştım tam elimi omzuna atıcakken kenan bana dogru döndü o sırada asuda döndü panikle kıpkırmızı olduklarını gördüm. kenan devamlı yutkunuyordu asu ise sağa sola dönüp sesi kısık boğazları tutulmuş yarım yarım kegib kegib nasıl yaa ahhh nasıl yaa diye deli gibi tekrarlıyordu çok kötü olmuşlardı her ikiside. sonra asu yaklaşıp aşkım aşkım aşkım aşkım diye tekrarlar içerisinde bana dokunmak isterken elimle ittim!ve dedimki(biz üçümüz burda tanışmıştık,ve üçümüz gene burdayız.ama bundan sonra herşey çok farklı olucak artık üçümüz yok siz ikiniz varsınız! aslında bana ait olan bu deniz bu yer ve bu kız artık senin.ben buraları size bırakıyorum! çünkü siz böyle olmasını istediniz.bu fotoğrafları size sonsuza denk saklayacağınız hatıram olsun diye çektim. sonra asunun suratına fırlatıp. arkamı döndüm ablanın arabasına doğru yürüdüm. peşimden gelmeye çalıştı biraz yürüdü ağlamaya başladı son bir kez arabaya bindiğimde baktım suratına. abla arabayı çalışır vaziyette tutuyormuş zaten asu arabanın önünde ağlıyor.ben çok rahatlamış bir vaziyette arabadayım. kendimi o kdr huzurlu hissediyorumki dünyanın en mutlu insanıyım. hattımı çıkarttım telefondan kırdım attım camı açıp aşşağıya. ellerimi kafama enseme bağlayıp arkama yaslandım. ayaklarımı uzattım hafif tebessüm ettim kendime artık huzurluydum huzura kavuşmuştum. bulmuştum huzurumu ve o huzurla birlikte çok yol katettim. abla sayesinde...
    Tümünü Göster
    ···
   tümünü göster