ibneliğe iki adım

otobüs beklerken birbirimize bakıp gülüyorduk burcu kulağıma yaklaşıp artık seninim aşkım seni bu dünyadaki herşeyden çok seviyorum diyordu o sırada otobüs gelmiş ve biz kampüsün yolunu tutmuştuk kampüse geldiğimizde burcu koluma daha sıkı sarılıyordu sanki evliydik ve kocasını kıskanıyordu herkezin bakışları bizdeydi ama hiçkimse umrumuzda değil sanki dünyada sadece ikimiz varmış gibiydik sınıfa gittiğimizde birbirimize gülerek oturduk masaya bana bakarak seni seviyorum aşkım diyordu sınıfta olmamızdan dolayı bunu sessiz söylüyordu bende dudak hareketlerinden bunu anlıyabiliyordum sınav başladı sorular gelince usain boltun kara yarağını yemiş olduğumun farkına vardım burcuya baktım oda bana döndü ve sıçtık diyerek ağzımı oynattım bana güldü ve tekrar kağıdının başına geçti ben hiçbirşey bilmiyor artık kopyanın derdine düşmüştüm ama şöyle bir olay vardı yakalanırsan o hocadan geçemiyordun bende bunun korkusuyla artık aklıma ne gelirse karaladım bişiler yani burcunun pespembe amcığının üstüne hiç çekilmiyordu cehennem gibi gecen iki saatin ardından kağıtları verdik burcu hemen yanıma gelip nasıl geçti aşkım dedi tak gibi diye bağırdım ve gülmeye başladı ama sanki gülmesi bile hoşuma gidiyordu ben gülme dedikçe inadına daha çok gülüyordu sinir olmuş ve ben gidiyorum demiştim arkamdan gülerek koştu daha sinir olmuştum ve manisaya gidiyorum demiştim tamam aşkım özür dilerim demişti ama aşkım gerçekten gitmem lazım dün gece annem zaten çok kızdı bu akşamda gitmezsem buraya bile gelebilirler diğince peki dedi öpüştükten sonra yola koyuldum