bu başlıkta sevdiğimize sesleniyoruz

unutmak diye bir şey yok aslında bir şeyler mutlaka hatırlatır lakin benim sorunum şu benim seni hatırlamam için yardımcı olacak bir şeye ihtiyacım yok zira gündelik işlerin gibindirik telaşı içinde bile fotoğrafına bakacak kadar kısa bir süre yahut sokağından geçmek için bir bahane mutlaka buluyorum
ışığın yandığı zamanlarda nedensiz bir sevinç
yanında bir başkası olduğunu bildiğim halde
yine de bir hayaldir,ben bir otuzbeşlik rakı alırım,sen evde mezeleri hazırlamışsındır, roka severim ben, tulum peyniri,sen gavurdağı salatasına bayılırsın, salatayı ben yaparım belki,bir yandan içeriz, senin sesin güzeldir sonra, belki bir şarkı söylersin ben seni izlerim, seni dinlerim,bir de yatağımız vardır sonra, kafamız hafiften iyice olduğunda yatağımıza gideriz birbirimizi ısıtmaya
lakin hayalden uyanıp da dünyaya dönünce soğuk beton, soğuk hava, karbonmonoksit çarpınca surata içime oturan bir hüzündür ki sorma bu defa tek meze sigaradır, yataksa oldum olası soğuk, evimizdeyse gelip geçici bir kiracıdan başkası değilim artık.