telefon

telefon kelimesi yunanca tele (uzak) ve phone (ses) kelimelerinden türetilmiştir. bu kelime, birbirinden uzakta bulunan kişiler arasında elektrik sinyalleri kullanarak sesli iletişim yapılması anlamında kullanılır. telefon, temelde ses dalgalarını elektrik sinyallerine dönüştüren bir aygıt ile bu işlemi tersine çeviren bir dönüştürücüden ve istenen numarayı bağlayıp aranan kişiyi uyaran öğelerden oluşur. i̇letişimin sağlanması için haberleşme kanalının her iki ucunda bulunan cihazlara terminal (uç birim, telefon cihazı) denir. her bir terminalde hava basınç dalgaları telefon vericisi tarafından elektrik sinyallerine dönüştürülür. uzakta bulunan terminale gönderilen bu sinyale analog konuşma sinyali denir. terminal tarafından alınan elektrik sinyalleri de telefon alıcısı aracılığıyla tekrar duyulabilir ses dalgalarına dönüştürülür. basit tesisatlarda bir terminal sadece bir telefondan oluşmaktadır. bununla birlikte basit bir telefonla karmaşık bir haberleşme sistemine arama yapıldığı durumlarda konuşma terminali pek çok cihaz ihtiva edebilmektedir