liseliyim zor durumdayım ve kafayı yicem

bak dostum adananın en iyi 2. anadolu lisesinden mezunum ve okul puanım çevremdekilere göre çok gibkoydu. 63küsür.ilk senemde sabah akşam online oyun oynardım , kalan vakitlerde biraz test çözmeye çalışır yada tv izlerdim. netice olarak 55bininci oldum (sayısal yani mf'lerde).babamın suratına bakamaz hale gelmiştim. lise 1 den beri dershaneye gönderen babam 1 sene daha gir istersen oğlum dedi. küfür gibi gelmişti. 2. seneye hızlı başladım, geçen sene 1 test çözüyorsam 2. senemde 2 test çözüyordum. senenin ortalarına dogru yine boşladım tv , online oyunlar arkadaşlarla gezmeler vs vs. ygs sıralamam 25bin geldi.(babam benden tıp bekliyor)
adamcağız sıralamaları pek bilmiyordu bende baba bu sıralama çok zor tıp için dedikce çalış sen olsun olsun diye tutturdu. lyslerden 3 hafta önce babam baktı pc başından kalkmıyorum , aldı bilgisayarı kaldırdı. 3 hafta boyunca günde 12 sa verimli bir şekilde ders çalıştım. sonuç sıralama 17bin. şuan ftr okuyorum(fizik tedavi ve rehabilitasyon) tıp olmadı ama bölümümden çok memnunum. hayırlısı buydu belkide.
özet: bir şeyler elde etmek istiyorsan , başarını engelleyecek şeylerdende vazgeçmek zorundasın. bunu kendin yapamıyorsan bir başkasının zorla yapmasında fayda var (:
babam pc yi kaldırmamış olsa belkide sıralamam 25binden gerileyecekti.ama emin oldugum tek şey o pc yi ben kendi irademle kaldıramazdım.