5 bucuk sene cinlerle boğuştuk

ulan ben ki cinlere perilere allaha kitaba inanmayan adam nasıl tırsıyorum ama öyle böyle değil. hayatımda gördüğüm en büyük dönüm noktası benin için.
hani allaha inanayım dua edeym korunayım diyorum
bi tarafımda diyor ki olum bunlar senin oraya girmemen için uydurulmuş efsaneler.
sürekli ikilemdeyim.
ama herkese bişi oluyor içerdeyken millet kafayı yiyor ben sesler duyuyorum nedense hocalara bi gib olmuyor nasıl iş lan bu diyorum dua edince geçiyor mu diyorum
iyice sıyırdım sıyırcam
okuş sabah 8 de başlıyor 2 de bitiyor
3 te yolunu tutuyorum kazının. haftanın 3 günü kazıdayım. okulda adım çıkmış hayalete. hocalar sıkıştırıyor olum sen asosyalmısın
bak tedavisi var arkadaş edin bilmem ne ne ayaklar çeviriyorsun diye
kız arkadaşın mı yok bunalımda mısın evdekileri çağırıp konuşuyorlar . oğlunuz depresyonda mı ? sınıftakı arkadasşlarına olumsuz örnek oluşturabilir bu yüzen uzaklaştırabliri tedavi edilsin falan diye. ben kime ne anlatayım sınfıta lan ? " eheheh biz kazıya gidiyoruz işte mafyayla kazı yapıyoruz altın çıkarcaz " mı diyim.
sessiz sessiz oturuyprum sınfıta.
böyle geçip gidiyor zaman derken yine kazı günü geldi.
gittik işte gene ovaya tepeye jandarma bekliyor
dedim evyahhhhh yannanın hasını yedik bu sefer