okumayı seven panpalarım

Otelin kapısında Yavuz’un refakatinde taksiye binerken Güzin Hanım;

‘‘Herşey kaldığı yerden devam edecek, Olması gerktiği gibi’’

Annesinin bunu söyleme şekli, içtenliği, heyecanı ve söylediği basit şeyin Yavuz’da hissettirdikleri. Taksinin kapısını kapadıktan sonra nefesi kesilir.Tek başına kalakalır sokağın ortasında. Otelin Doorman’i ‘‘Yavuz bey iyimisiniz?’’. Duymaz bile adamı Yavuz içeri dönüp kalktıkları masaya oturur tek başına. Zamanın nasıl geçtiğini anlamadan oturur orada. Zaman zaman donuk bakışlarına, sesli gülmeleri karışır kendi kendine. Garsonlarda anlam veremez bu geçen 3 saate.

Kolay değildir yokluğuna bu kadar alışılmış şeylerin kolayca var edilebileceğini hayal etmek.

Annesi, Selim, Yeğenleri, ekgib olan her şeyi. Yıldırım gibi kalkar masadan.

Kendini Asım’ın berberinde bulur

‘‘Abi versene şu Ayşe’nin adresini’’