okumayı seven panpalarım

Gece 11 00 Yavuz otelin çaprazındaki ‘önemli misafiri’ için açık kalan Berber Asım abinin yanındadır. 30 yıldır ahşap doğraması bir yana camı bile değişmemiştir baba yadigarı Asım Berber’in. Asım abi anlatıyordur sakal traşını yarıladığı Yavuz’a hızlı Aydın şivesi ile;

‘‘Sonna boşandılaa’’. ‘’Oomadı işte, Ayşe şimci çocukla, velayeti şartlı olarak Ayşe ye veemiş hakim ama herif it alcam çocuğu deyip duruyomuş gıza’’. ‘‘Fikret annattı’’.

‘‘Alamazlar 4 yaşında çocuğu anneden’’.

‘‘Herif it, emme ayle vaalıklı’’. ‘‘Tek çocukmuş zaten pekekent ayı gibide bi herif amma şımarık işte’’. ‘‘ Yoruyollaa gızı’’

‘‘Ayşe’yi üzmesinler’’

‘‘……….’’

‘‘……….’’

‘‘Sizinki de neydi be Yavuz!’’. ‘‘El gada bebeydiniz dolaşırdınız piti piti yapşık gibi’’.
‘’Evlencez dee durudunuz’’. ‘‘Şinci olur beeki’’

‘‘Ne diyosun Asım Abi! Olmaz öyle şey’’