okumayı seven panpalarım

Aynı esnada Selim’in evinde Sevda çocukları uyutmuş oturma odasında çay içen annesinin yanına gelir. Kendini tekli koltuğa bırakır;

‘‘Nasıl 25000 anne yaa ne yapmış bu gene?’’

‘‘Bak yemin ver söylemeyeceğine. Bana yemin ettirdi Sevda ya söyleme diye’’

‘‘Anne!, Ne yapmış o kadar parayı?’’

‘‘Arkadaşları kurban için hayvan getireceklermiş izmir’e ortak olmuş o da, 25 verip 50 alacakmış sana sürpriz yapacakmış’’.

‘‘Sürprizi batsın kaçıncı bu’’

‘‘Koyunları getirirken polis mi alıkoymuş, asker mi durdurmuş ne arkadaşları çok uğraşmış Yozgat’ta bıraksınlar diye ama kurtaramamışlar. Kurban da geçince tabi parasını almamış hala.Ama gelicekmiş artık para yavaş yavaş’’.

‘‘Yaa anne ,sende inanıyosun buna yaa ölücem ben’’

‘‘Ne bilim kızım olmuş bi kere 25 i bi galericiden mi almış ne, Cuma ödemezse sıkıntı falan,
bende Yavuz’u aradım’’

‘‘KiMi !, Kimi aradın?’’

‘‘………’’

‘‘Bunca yıl sonra’’

‘‘……..’’

‘‘Ne zaman görüşmüştün en son sen. Bizim düğünü haber verdiğinde değil mi?’’

‘‘Yok, bilmezsin sen,biz ara ara görüşürüz abinle, Selim de bilmez’’.

‘‘………’’

‘‘Ayda en az iki kere arar beni elini hiç ekgib etmedi üzerimizden’’.

‘‘Affetmiş yani seni’’

‘‘Hiç kızmadı ki o bana, daha ortaokuldayken ben dayanamazdım yaptığıma da o telkin ederdi beni koca adam gibi. Babaannem hepimizi bırakmazdı diyordu’’. ‘’Hiç suçlamadı beni. Hep söyledi telefonda, Anne seni seviyorum diye’’ . ‘’Acıları, mutlulukları telefonda yaşadık biz, her telefon bir saat’’. ‘’Bir saat gizli gizli.’’