1. 1.
    +4
    küvetteyim, dopdolu bir küvetin ortasında.
    gibiyorum, arkama bakmadan gibiyorum.
    yolumun karanlığa saplanan bir noktasında,
    sanki beni bekleyen bir dede görüyorum.

    kara zütler kül rengi kıllarla kapalı,
    zütlerin deliğini kolluyor boz yaraklar..
    in cin uykuda, yalnız üç yoldaş uyanık;
    nobrain'in semalarından düşen yıldırımlar.

    bana düşmez züt vermek, yumuşak bir kucakta,
    ben bu dedelerin büyüttüğü çocuğum !
    aman, sabah olmasın, bu karanlık sokakta;
    bu karanlık küvette bitmesin yolculuğum..

    özet : şükuları göreyim necip fazılcı binler
    ···
   tümünü göster