gökhan özen

‘‘yakıtın bitmek üzere olduğunu fark etmedim. oil (yağ) yazan gösterge normaldi. oil'i fuel-oil sandım. benzinimiz bittikten sonra sürüklenmeye başladık. yapacak hiçbir şeyimiz yoktu. kara görünmüyordu. kıyıdan sesler duyuyorduk ama biz sesimizi kimseye duyuramıyorduk. hava kararınca çok korktuk. gece çok soğudu. islanıyor ve titriyorduk. 10 metre genişliğinde, 4-5 metre yüksekliğinde dalgalar çıkmaya başladı. bir ara bir köpekbalığı etrafımızda tur atmaya başladı. serkan'la birlikte hiç sesimizi çıkarmadık. dua ettik. hayatımın en kötü, en korkunç olayını yaşadım. ailemi ve ailem bildiğim insanları, sevenlerimi düşündüm. helikopteri görünce ‘türk askerini seviyorum' diye bağırdım. bizi son derece profesyonelce kurtardılar. bir daha ömrüm boyunca jetski'ye binmeyi düşünmüyorum. hatta bir süre denize girmeyi de düşünmüyorum.’’