kendimi bildim bileli kasım ayında başıma

içlerinden biri yoktu yanlarında. ali ve diğer arkadaşı, ismini bile bilmediğim ama yüzüne aşina olduğum arkadaşı beni bekliyorlardı... öğretmenler yeni çıkıyorlardı okuldan. bizi gördüklerine tip tip bakıyorlardı anlam vermek istiyorlardı ama veremiyorlardı... burada konuşamicaz deyip daha ıssız bir yere gittik. konuya ali girdi;

-selinle çıkıyorsunuz siz?!

+evet çıkıyoruz! sen niye karışıyosun sürekli selini soruyosun?!

-ayrıl lan ondan ayrıl ondan yoksa ben ayırırım!

+ali gibtir git! ne ayrılması dememe kalmadan yüzüme inen yumruk kendime getirdi beni... sendeledim ama düşmedim. tel örgüler vardı arkamda... onlara tutundum. derken karnıma bir tekme attı... üstüme çullandı ittirdim. tel örgülerden destek alıp üstüne zıpladım beraber yere düştük... o andan sonrasını hatırlamıyorum binler... diğer eleman kafama tekme atmış. sonra bir kaç kere yüzüme ve karnıma vurup kaçmışlar. ben gözümü hastanede açtım.