çok yalnızız panpa

@63 Şüku sana güzel abim.

Ben dışardan bakıldığında çok sert görünebiliyorum ama içerde bir yerlerde üzülen kırılan bir tarafım var ( hani esprisi de varya perdelerimi kaldırdığım da kedi gibi bir insanım )

Güzel abim. Bazen o gün yapacak hiç bir işim olmadığın da yanıma sadece fotoğraf makinemi alıp ağır ağır hareket ediyorum. Bunu yapmamın sebebi insanların telaşını görmek çok farklı bir duygu.
istanbul da oturuyorsan bilirsin.30 saniye de bir gelen metrobüse binmek için insanlar birbirlerini ezercesine telaş içinde hareket ediyorlar ( Bu söylediğim zincirlikuyu metrobüs durağı haricindedir * )
Ufakken yaşlılara karşı kendimi hep mahçup hissederdim. Yoldan geçen yaşlılara yardım ederdim hep. Aslında haklısın şimdilerde bunların hiçbirini yapmıyorum . iyilik yapmıyorum. insanlara karşılıksız yardım etmiyorum.
ama güzel abim. içimden gelmesi gerekmiyormuydu ?
Sen şimdi bunu söyleyince benim aklıma geldi.
Demek ki ben kendime o kadar uzak kalmışım ki , kendimi dinleme fırsatı bulamamışım. Kendimi duymaya fırsat vermemişim hiç.
Sağol abim. Çok sağol.