zulüm yaratıcıdan gelmez

yaratıcıya zalim demek mantık hatasıdır. çünkü o yaratıcı. kuralları o koyar.

sevdiklerimizin ve kendimizin ölmesi, acı çekmesi, açlık gibi şeyler hep tanrının izniyle oluyor. tanrının bunlara izin vermesi zulüm olabilir mi? bizim acı çekmemiz isteklerimizin yerine gelmemesi zulüm mü? zulüm ile zilzal(zelzele) aynı kökten geliyormuş. yerinden oynatmak, olması gerektiğinin dışında eylem yapmak. yani yaratıkları yaratıcının yüklediği misyonun dışına çıkarmak zulümdür aslında. bu nedenle tanrı zulüm edemez. çünkü eşyayı yaratan odur. dilerse su içmemizi de yasaklayabilir. ama o bizim gerçekten ihtiyaç duyduğumuz şeyleri helal zararları olanları da haram kılmış. bu öyle basit bir iş değil. bunun için minnettar olmalıyız. artı bir de yaptığımız iyilikler karşılığında ahirette ödüllendirme var. ödül olmasaydı da zaten yapmamız gereken şeylerdi. dediğim gibi su içmeni bile haram kılıp bundan dolayı seni cezalandırabilir ve kimse de sesini çıkaramazdı. ses çıkarmak ne ki? bize irade düşünme ve konuşma yeteneğini verdiği için ona itiraz edebiliyoruz. ya vermeseydi? üzerine pislediğin tuvalet taşı kendi durumuna itiraz edebiliyor mu? programlanan bir oyun yazılımını düşün. oyundaki karakterlere ne misyon yüklemiş isen onları yerine getirir. sen imkan ve irade vermeden sana itiraz edemez ki.

herneyse dıbına koyayım özet: zulüm denen şey yaratıcıdan değil, irade sahibi yaratıklardan gelebilir. tanrıya zulmediyor demek mantık hatası bana göre

edit: van depreminden sonra aklıma geldi. insanlar depremi afet olarak isimlendirmiş. tanrı gazabını yolladı falan filan. tanrının depremle ceza verme niyetinde olduğunu nereden biliyorsun ki? deprem zaten ilahi(doğal) yasadır afet değildir. aslında afet olan bizim şehirleşme sistemimiz. eşyaya hakkını verememiz değil mi? zalim olanlar bizleriz. eşyaya hakkını vermemek de zulümdür.