bu başlıkta edebi eserler paylaşıyorum

bir duman gibi kıvrıla kıvrıla sokaklarında sessizce,
kendimi terk edeceğim şu arsız şehirde
şehri terkedeceğim bu gece
yitik bir gemi gibi ayrılırken limandan sessizce
sırf, aziz adamları bassın diye üzerime,
ucuz bir makyaj gibi yapıştırdım suratıma küfrü
ve bu yüzden bütün çocukluğum benden ürktü,
benim şu insanlardan ürktüğüm kadar.
ey adem soyu bize gel,
sana bir şiyir yazacağım, eyfel kulesi kadar.
beni böyle tozumu attırırcasına süratlı sevme bebeğim,
bütün yollarda radar var.

yarın gece,
intiharlar karışmış gözlerindeki yeşile diye,
yumruk attım aynadaki bine.
sırtımı sıvazlardı görse amcam nietzsche.
tenha bir sokakta karanlıkta yürürken kendi kendime,
önümü kesti şizofreni zalimce.
o günden beri hepcinsel yaşıyorum,
aklımı alıkoydu, gasp etti,
memur bey şikayetçi oluyorum.
bir virüs volta atıyor beynimde
düşüncelerimin arasında sırtarıyor,
babaannem görse bağırırdı şu şekil;
bu burada ne tak arıyor,
bağırma babaanne, üzengim çok alınıyor,
tanrım aç kollarını işte bir üvey kulun sana koşuyor
şeyhim ağladıkça ağlıyor,
ağladıkça maşallah, doluyor havuz
ne fark eder para ya da haşikio,
ağlıyor şeyhim zalimin zulmüne
ağlıyor arka planda taşak yapan ehl-i keyfine katılamadı diye.

allahım, sen bize fazladan sabır
kale gibi dayanma gücü
ve içeni ashab-ı keyf yapan
antidepresanlardan bolca ihsan eyle.

teşekkürler josephine, artık uyuyabilirsin