ahmet turan öztürk

1 bak beyim, sana iki çift lafım var…!

koskoca adamsın, paran var, pulun var, binlerce kişi çalışıyor emrinde… yakışırmı sana ekmekle oynamak..? yakışırmı bunca günahsızı, çoluğu çocuğu kar’da kışta sokağa atmak, aç bırakmak..? ama nasıl yakışmasın ki… sen değilmisin öz kızına bile acımayan, bir damlacık saadeti çok gören, anlıyormusun beyim bu çocuklar bir birlerini seviyor.. ama ben boşuna konuşuyorum, sevgiyi tanımayan adama sevgiyi anlatmaya çalışıyorum.. sen büyük patron, milyarder, para babası, fabrika sahibi saim bey… sen mi büyüksün… hayır ben büyüğüm, ben yaşar usta, sen benim yanımda bir hiçsin anlıyormusun, bir hiç, gözümde pul kadar bile değerin yok ama şunu iyi bil !..

ne oğluma nede gelinime birşey yapamıyacaksın, yıkamıyacaksın, dağıtamıyacaksın, mağlup edemiyeceksin bizi çünkü bizler bir birimize para pul ile değil sevgiyle bağlıyız. bizler birbirimizi seviyoruz, biz bir aileyiz, biz bir güzel aileyiz ve bunu yıkmaya senin gücün yetermi sanıyorsun.

dokunma artık aileme dokunma çocuklarıma, dokunma oğluma, dokunma gelinime.. eğer onların kılına zarar gelirse, ben, ömründe bir karınca bile incitmemiş olan ben yaşar usta ! hiç düşünmeden çeker vururum seni… anlıyormusun, vururum ve dönüp arkama bakmam bile...