toplaşın beyler başlıyorum

döndüm . koluma giren dallamaları sağa sola itip sarıldı bana .

yüzünü avuçlarımın arasına aldım . annesine dönüp gelicem birazdan dedi . el ele hiç bir şey konuşmadan sahile kadar indir . oturduk kayalıklara .

“ bebeğim “
“ emre’m”
“ seni , senin dediğin gibi , bir köpek balığının okyanusu sevdiği kadar seviyorum “
“seni , bir kuşun uçmayı sevdiği kadar seviyorum “
“ seni , bir gülün açmayı sevdiği kadar seviyorum “
“ seni , şiirler gibi şairler kadar seviyorum “

bu benim ona yazdığım bir şiirdi . bir mısra ben , bir mısra o okudu .

“ konuşmayacak mısın ? “ dedim .
“ aşkım , susalım , geçmişi boşver , her şeyi boşver , ben eski emre’mi istiyorum . gerisi umrumda değil kim ne derse desin . “
“ hülya , öpebilir miyim “

saatlerce oturduk o bankta . doyamadım ama olsun . telefonunu almış hasan amca . hülya konuşucam ben onunla dedi . kalktı eve bıraktım . yarın yine gelicem dedim . günler sonra ilkkez gülümsemiştik ikimizde .

hayat her şeye rağmen güzel diyenleri artık anlamaya çalışacaktım . olabilirdi belki . kimbilir ?

zaten hayatın karmaşıklığı insan zekasının bir ürünü değil midir ?

sokrates mode off yapıp hülyayı evine bıraktıktan sonra yolda minibüs parasını fazla verdim . boşyer vardı oturmadım . i̇ndikten sonra bakkala gittim , bakkalda küçük bi çocuk vardı . sevindirdim bini ben de sevindim . yürürken akşam ezanı okundu . camiye gittim . namazıda kıldıktan sonra içimi bi huzur kapladı .