çok acıklı bir hikaye

abuziddin efendi köyde çok sevilen bir kişiydi. köy erkeklerine ib-
ni sina'nın kitaplarından haram, helal, doğruluk, iyilik ve de fit-
nelik hakkinda uygulamalı dersler verirdi. köy kadınlarına da si-
cimle örgü, yemek, çocuk bakımı, ev ekonomisi, sağlık, nakış ve di-
kişle ilgili muazzam bilgiler verirdi. köydeki bütün cocukları el-
ma şekeri ile sevindirir, çeşitli kitaplardan onlara masallar hikaye-
ler ve arada bir fırsatını buldukça hepsini meydana toplar birlikte si-
nemaya zütürürdü. evinin bahçesinde yeşil biber, domates ve patlıcan e-
kerdi. bu onun en büyük zevkiydi. topladığı patlıcan ve biberleri gö-
mer, toprağın altında pişirirdi. sonra da onlari tek tek zevkle keci sü-
tüne sokar, tadına doyamazdı. bu onun en güzel yöntemlerinden biriydi. am-
ma en cok da yemesini severdi, bayağı göbekliydi. kurufasulye pilav ve ca-
cuğu görünce ağzının suyu akardı. üstüne başına çok önem verir ve ta-
radığı saçlarını briyantinle şekillendirirdi. kravatlarını ütüler ku-
şaklarını beline dolardı. abuziddin efendi olgun yaşta öldü. ama ya-
şam boyunca millete hizmet etti. elinden düşüremediği fildişi ta-
rağı mezarının üstünde bir abide gibi durur.

suratlarınızda birazda olsa tebessüm oluşturmuşumdur. verin şukularımı muallakler.