1. 26.
    +1
    @1 haklısın pampa
    askerliğimi yaptım ben suriye sınırında. ayaklarının ıpıslak olması, soğuğun içine işlemesi, yanındaki nöbet arkadaşından başka kimse olmaması, kendi kendine ısınmaya çalışırken pür dikkat etrafı dinlemek (karanlık zaten bişey gözükmüyo). her nöbete çıkarken doldur-boşalttan sonra ilk düşündüğüm şey 'acaba bu gece bişey olur mu?' 4 saatin sonunda sağ sağlim güneşin ilk ışıklarını görmektir ancak insana huzuru ve o anki mutluluğu. gidin lan askere. o nöbeti tutun. o şafağı gördüğünüzde bu okuduğunuz gelicek aklınıza.

    edit: nöbetten gelince 10 dakkamı alıyodu sırf üzerimdekileri çıkarmak. soğukta bekleyin balkonda falan ama giyinin lan. geberirsiniz zaatüreden sonra kimseye faydanız olmaz. ama beklerken nöbet mantığı ile bekleyin. oturmayın, sigara yakmayın, yabancı herşeye göz kesilin kulak kabartın.
    ···
   tümünü göster