0
birkaç gün hiç mesaj atmadım. bir akşam mesaj yolladım sadece işin düştüğünde mesajlarıma cevap veriyosun başka zaman hiç takmıyosun yazdım. geri yolladığı mesajda beynimden vurulmuşa döndüm. bana o gün sevgilim yanımdaydı mesajlarına cevap veremezdim lütfen artık rahatsız etme beni yazmıştı. evet zehra sevgili bulmuştu benden başkasına dokunurdu onunla gülüp onunla eğleniyordu. acı mı ? acı bu düşüncelerin yanında bir hiçti. yerimden kıpırdayamıyordum. mutluluklar yazdım sadece yolladım. ne ağlıyordum ne yüzümde bir mimik vardı bildiğiniz şok olmuştum ve felç geçirecektim neredeyse. oturduğum kanepede uyuyakalmışım annem üzerimi örtmüş hiç haberim yok bunlardan. uyandığımda gece olduğunu bilmiyordum etraf karanlık allahım dedim öldüm mü dualarım kabul oldu mu diyordum kendi kendime. televizyonun uydusunun ışığını görene kadar bu düşüncelere kapılmıştım. yine hayattaydım ve yine uykudan uyanıp ağlıyordum. sanki acılarım yeniden başlıyordu.
inanmamıştım sevgilisi olduğuna inadına arıyordum konuşmaya çalışıyordum. artık sevgili olmaktan ümidi kesmiştim sadece kafamı tırmalayan ayrılma sebeplerimizi bilmek istiyordum.bi sabah mesaj attı bana ve konuşmak istediğini birazdan arayacağını söyledi.
hadi keloğlan parmaklıklarıı sosiss gibi sen mi
erdal özyağcılarr