0
şöyle ki;
benim kazım ciks konusunda çok arızalıdır. reddedilince, mazeret bulunca falan hemen küser. istemeyi de bilmez, zaten istemez de.
sen gidip yalvaracaksın beyfendi de lütfedecek. şimdi ben de aşırı gururlu oldugum için tabi biraz zor oluyor münasebette bulunmamız. asabi oluşunu falan ciksin azlığına benim cooliteme bağlar.
ben de dedim ki madem sevdigim, erkeğim, biricik kazımım pamuk gibi olacak, kulum kölem olacak vereyim gitsin, eksilmez..
düngece hunharca seviştik, sabah uykulu ayrıldığımız için ruh halini anlayamadım.
tüm gün akşam eve gülerek, elinde çiçekler çikelatalarla gelişinin hayaliyle geçti, akşam oldu. derken geldiginde yanında o kahrolasıca asık suratı ve duvarların dışında bırakamadığı asapları vardı.
noldu şimdi?
hani ciks erkekleri kul köle etmeye yeterdi. valla ben bişey anlamadım bu işten.
özet: kahrolsun erkekler!
