ölüme en çok yaklaştığınız anı anlatın

karnımda hep ağrı olurdu binler. idrarda yanma hissederdim.
yıllar boyu hastaneye gittik bi gib yok dediler. çok iyi hatırlıyorum sarışın bi doktor vardı. genc sayılırdı.
ankara atatürk hastanesi bilkent yolunda.
oraya gitmiştik. kadın dedi ki idrarda protein testi yaptırman lazım . yaptırdım amk. bi baktı kadın şok oldu.
böbreklerim çalışmadığı için bütün besinler incebağırsaktan emildiği gibi dışarı atılıyordu. kadın yüzüme bakarak " böbrek arayın " dedi.
kalbim kaşındı lan.
kendim için değil ailemi düşündüğüm için. dıbına koyum ölüyüm ama annem babam yastıgıma sarılıp aglamasın dedim.
çok korktum binler ama belli etmedim bizimkilere. sakin durursam onlar da rahat olur diye düşündüm )
yıllarca kortizon kullandım. böbreklerimden parça falan aldılar hastanede yattım. kollarımdan kan ala ala sünger gibi yaptılar. allaha şükür yaşıyorum.
sonuç: hastalıgı yendim. billur kebabı gibi çalısıo böbrekler.(maşşallah efendim)