babam beni nasıl ağlattı anlatıyorum

diğer hikayelerim burada:
(bkz: ben rapeol bunlar da anılarım)

bundan 6 sene önce öss'ye hazırlanıyorum, babam şehir dışında çalışıyor, ben annem kardeşimse mersindeyiz. final dersanesine yazılmıştım, pederin isteği üzerine tıp fakültesi kazanacağım... dersaneye gittim yazıldım, durumum da fena değildi çok şükür, beni iyi bir sınıfa yerleştirdiler. dersanede bir de veli numarası istediler, annemin numarasını yazdırdım işte.

neyse 1 ay geçti geçmedi, babam izin almış, mersine geldi. durumun nasıl falan diyor, deneme sonuçlarıma bakıyor. aferin falan filan. derken annemin telefonuna mesaj geldi, işte ek ders mi ne varmış dersane yollamış, annem de geldi söyledi. babam bunu duyunca bana ters ters baktı, benim numaramı niye vermedin falan diye bir iki küfretti. umursamadım pek.

ertesi gün baktım rehberlik hocasının yanında babam var, durumumu soruyor amk utandım ama sevindim de beni merak ediyor diye. gitmiş kendi numarasını kaydettirmiş, anneminkini sildirmiş. sonuçta her deneme sonucu, her devamsızlık veli telefonuna gönderiliyor...

son 2 ay... ben sıfır devamsızlıkla devam ediyorum, günün birinde gittim yine, yoklamalar alındı vesaire, dersler bitti, akşam eve gittim. babam aradı, annemin yüzü bembeyaz. noldu diyecem diyemiyorum, annem telefonu bana verdi...

senin ananı bacını giberim bin, niye gitmedin bir derse, nerdeydin söyle! ve bunun gibi bi yığın küfür yedim, kötüsü şu ki ben o sabah tüm derslere gitmiştim, ama bir derse gitmemiş diye mesaj göndermişler...

amk tüm senenin yükü kafama düştü o kadar laftan sonra. kafayı yedim telefonu kapattıktan sonra, fırlattım duvara telefonu. annem sakinleştiremiyor, hüngür hüngür ağlıyorum. dersanede ilk 5teyim o zaman, 180 soruda 170taneyi falan zorluyorum düşünün. bunun üstüne yediğim 3-5 dakkalık küfürden sonraki halimi düşünün...

ertesi gün müdürün yanına gittim, böyle böyle bi durum var. yok yazılmışım ama hangi derste öğrenebilir miyim diye, müdür yoklamayı getirtti, biyoloji dersinde yok yazılmışım. gittim hocanın yanına, hocam işte böyle böyle, gelmeyen arkadaşın yerine beni yok yazmışsınız, bunu babama da telefonda izah eder misiniz diye. aradık, izah etti, benim hatam olmuş kusura bakmayın falan. telefonu bana verdi geri.

babam sadece kusura bakma dedi, bir de "devamsızlık yapma sakın" dedi ve telefonu kapadı.

ben naptım? hocanın yanında hüngür hüngür ağladım, hoca anladı durumu, takma falan dedi ama neyse...