babam nasıl göt oldu anlatıyorum

diğer hikayelerim burada:
(bkz: ben rapeol bunlar da anılarım)

bundan 4 sene önce kardeşimin doğum gününde annem babam ve ben çarşıya çıktık kardeşime hediye almaya, bir alışveriş merkezine girdik geziyoruz işte. ben dedim ki siz takılın, ben alırım hediyeyi. yok dediler hep birlikte alalım. içimden geçiriyorum yannan kürek bi şey alacaz, çocuk da 10 yaşında o zaman, yani beğeneceği şeyi en iyi ben bilirim aralarında di mi?

neyse geziyoruz geziyoruz bi şey beğendiremiyorum amk. feneriuma girdik, abisi fenerli ya kardeşinin =) dedim ben bi tane forma alacam kardeşime hatıra. peder tutturdu yok amk, kız çocuğu forma mı giyermiş. içimden kendimi vurmak geçiyor. mağazanın ortasında tartışmaya başladık bunla. tezgahtar da ikna edemiyor adamı. bu bana sövmeye başladı, ama öyle böyle değil, dükkanın ortasında ana avrat sövüyor. annem de dert küpü, kenarda yüzü bembeyaz oldu amk.

ben konuşkan değilimdir evde pek, yine sineye çektim sakin sakin çıktım ordan. gözlerim doldu amk, anlatamam yani. yaşayan bilir. 2 kat indim, ağlaya ağlaya çıkıyorum herkes bana bakıyor. baktım peder peşimden geldi, heralde teselli edecek dedim. karşıma geçti senin ananı avradını giberim diye gene sövmeye başladı, hiç bi şey demeden devam ettim. yanımda yürüyor bi yandan da sövüyor bana amk. annem de arkadan geliyor.

hey gidi hey diyorum içimden, bu güne kadar yüzünü kara çıkarmadım ben bu adamın, koca tıp fakültesini eşşek gibi çalıştım kazandım sırf bu istiyor diye. hayatımı bu nasıl istiyorsa öyle yönlendirdim. tek bi kelime dahi etmeden.

gözümde yaş kalmadı amk durdum buna sövmeye başladım, koca adam olmuşuz yediğimiz küfrün haddi hesabı yok, sebebi ney: kız çocuğu forma giymez...

neyse annem ağlayınca dayanamadım alttan aldım, tamam suçluyum özür dilerim falan diyip tekrar döndük. güya bizim peder bana kıyak yapacak ya, feneriuma zütürdü beni geri, dedim heralde forma alacak. tam formaya yönelecektim, baktım bi tane gibtiritaktan kız çocuğu tişörtü aldı bu. vay dedim gibeyim amk, harbi gibeyim. ses çıkarmadım, aldık tişörtü eve geldik.

kardeşim direkt beni görür görmez ağlamaya başladı, abim niye böyle garip, yüzü kıpkırmızı gözleri morarmış falan fişman. yok bi şey arkadaşımın annesi kaza geçirmiş üzüldüm falan dedim geçiştirdim. doğum gününü öyle kutladık, tşörtü giydi bu, küçük gelmesin mi? napak needek? ertesi gün pederle değiştirmeye gittik feneriuma.

girdik dükkana, içerde bi biz varız bir de bi teyzeyle kızı var. onlar bizden önce girip direkt kasaya yönelince yanlarında beklemeye başladık. bu teyze kızına forma almış, arkasına isim yazdıracaklarmış onu getirmişler. kasiyer sordu, ne yazdıralım dedi. kadın kızının adını söyledi tabi. kızın adı ne? benim kardeşimin adı! üstelik yaşları da şöyle böyle aynıydı.

peder bunu duyunca bi bana baktı bi formaya, bense sadece gülümsedim...