capsli hayat hikayemi anlatıyorum toplanın

kafamı çevirdim.

babam tam çatalı peynire batırıyodu o esnada da bana bakıyodu gözlerini yakaladım yani bana bakarken. biraz durup, baba dedim. uzun zamandır konuşmadığım için sesim çatallandı beyler. titredim adeta. babam hiç cevap bile vermeden sahte bi şekilde öksürdü sonra devam etti yemeye. kalkıp sandalyeyi çektim oturdum karşısına.

aynen susmadan konuştum.

- o gece olanlar için ne diyicem bilmiyorum baba. ama sadece bir şeyi biliyorum oda tamamen haksız olduğum. o geceden sonra herşey değişti bende ne ablamlarla ne seninle tamemen konuşmayı kestik. ölene kadar böyle mi devam edicek ? hep sert bakışlı ihsan mı olucaksın sen hep seni en son ki konuştuğun halde mi tanıycam ? yarın bi gün bi yerde cesedimi bulsalar cenazeme de gelmiycek misin baba dedim.

gözleri doldu adamcağızın. hayır dedi kegib bi sesle.

babaaa dedim. konuşturmaya ve arada ki buzları eritmeye yemin etmiştim.

senden sonra köprüden çok sular aktı dedi.

ne oldu dedim.

büyük ablan doğum yaptı. diğeri öğretmen olarak atandı, biliyosun annende yok artık. benim oğlum artık onur değil uğur dedi.

uğur kim dedim .

büyük ablanın oğlu dedi beyler.

saçlarımın en uç telinden tırnaklarıma kadar kilitlendim o an.