capsli hayat hikayemi anlatıyorum toplanın

artık o günden sonra ölü gibiydim. o kısımları özet geçiyorum çünkü çok sıkıntılı dönemler geçirdim. babamın yanından uçtum odaya ağladım amk ağladım sabahlara kadar ağladım. sabah saat 6 buçuk gibi rıfatların oraya ölü gibi gittim. artık grupta ben yokum diyicektim aklım sıra.. gittim ki ne göriyim. herkes sızmış ateşin közleri kalmış ve közler rıfatın paçasının tam eşiğinde rıfatın paçası komple yanmıştı ben olmasam orda yanarak ölücekti hepsi.
önce dışarı uçtum o dumanlı yerden.. su döktüm söndürdüm heryeri.. dışarda muazzam bi kalabalık vardı. kahramanın kim olduğunu öğrenmeye çalışırlarken okanla burağın durumu zaten iyidi onlar öksüre öksüre çıktılar. mahallelide içerde başkalarını sanıp, keşke geberseydi hepside mahalle paklanıp, imana gelirdi diye homurdanışları aşağıdan duyuyodum.