her şey arkadaşın kavga var demesiyle başladı

15 ocak/2008(16 ocak’a bağlanan gece)

kara gece…

finallerim bitmişti.o gün sabahtan bilet bulamadığımız için fahri ile diğer gün sabah erkenden gidecektik. geceden bavulları hazırlayıp yatağa geçtim. zehrayla mesajlaşıyoruz normal konuşmalarımız falan derken zehra bekle biraz çay içip gelicem dedi. neyse beklemeye başladım 1 bucuk saat oldu gelmedi.ben mesaj attım nerede kaldın diye. zehra mesaj yolluyo ama her mesajının sonunda gülücük atıyor anlamsızca.bu durumu çözemediğim için :
ben:neden gülüyosun ne oldu ?

zehra:niye ağliyimmi hep böyle davranıyosun bana..(neye uğradığımı şaşırdım. sinirlendim haliyle.)

ben:düzgün konuş ne yapmaya çalışıyosun?

attığı mesajda sadece ayrılmak istiyorum yazıyordu. sebebide geleceğimizin olamayacağı o savcılık seçeceğini ben muhasebe okuduğum için hep aynı yerde kalmak zorun olacağımı söyledi. savcılık okuyacağı için ona tayinler çıkacakmış ayrı kalacakmışız en iyisi şimdiden ayrılmakmış.

söylediği hiçbir sebep bana inandırıcı gelmemişti.ona tek söylediğim eğer bunlar gerçekten sebepse geleyim bunları benim gözümün içine bakarak söyle o zaman kabul etmezsem ayrılığı adam değilim. haliyle bu teklifimi kabul etmedi. bende daha fazla zorlamadan kendine iyi bak yazıp yolladım. attığım son mesajdan sonra sessizce fahri duymadan yatağın içinde ağladım.

ayrılık vakti olarak ona kavuşma hevesinde olduğum geceyi seçmesi bana çok koymuştu.ruh gibi otobüse bindim kimseyle konuşmuyorum. istanbula girdiğimde karşılık almadığım tek mesaj yolladım.

‘’seninle soluduğum aynı havaya nalet olsun’’