geridondum

küçükken sümükleri kulaklarına köprülü bir çocuktu bu.
sağ kolu hep burnuna yakın dururdu.
bahçelere dalardık biz erik için. bu gider bahçenin sahibinin kapısını çalardı.
satardı arkadaşlarını.
annesi mahallenin meşhur ablasıydı. ( adı bende saklı )
efil efil etekleriyle bakkala giderdi bu ablamız. mahalle camlara dökülürdü.
kemik rengi sivri topuklu terlikleri vardı. bembeyaz tombul bacakları üzerinde narin bir inek gibiydi.
hep triko giyerdi bunun anası. memelerinin ucu hiç belli olmazdı. ama hep tahmin ederdik biz.
takılırdık bu bine. "olum sizin eve gitsek ya la" derdik.
olmaz babam gemiden bu akşam dönüyor derdi.
babası bir türlü dönemiyordu nedense gemiden.
sonraları anladık ki babası falan belli değilmiş.
biz o zamanlar bin kelimesini kısa ve söylenmesi hoş bir küfür sanıyorduk. ama aslında arkadaşımız bir binmiş. biz bunu bilmiyorduk.
herkes bakkala saygı duyardı biz çocukken. korkardık laz bakkal amcadan.
bu bin bakkalda öylesine rahattı ki. istediği raftan istediğini alır çıkarken deftere yaz amcaaa derdi sadece.
uzun yıllar sonra anladık bakkalın bu bine olan gebeliğini. meğersem bakkal amca aynı anda bunun cici babasıymış.
bunun anası bakkala giderdi hep. bazen tezgah arkasından çıkarken görülürmüş. bütün mahalle konuşurdu. biz anlamazdık.
bir gün evine çağırdı bu bizi.
pipilerimizi sıvazlaya sıvazlaya gittik bunun evine.
herkes anasının bişeyini ( genelde iç çamaşırı gibi ) çalacağına yemin etti.
eve girdiğimizde herkes bir çekyatın altına saldırdı.
bu silik ve ezik bin fısıldar gibi " yapmayın noolur. annem beni düğğeeer" dedi.
gibtir bin dedik. herkes hazine bulmuşcasına bağırıyordu.
4 kişi 4 pırlanta bulsak bu kadar sevinirdik.
annesinin pembe ve kırmızı iç çamaşırlarını bulduk bir yerlerde.
çıkarken bu binin de yüzüne sümkürdük.
boş çuval gibi yere yığıldı kodumun sümüklüsü.
tam kapıdan çıkıyorduk ki anası kapıda belirdi.
napıyosunuz oğlumaaa diye haykırdı kadın.
sus seni de giberiz dedik.
bizim bu oğlan celallendi o anda.
anama küfredemezsiniz taaammmııııı dedi.
ağzının üstüne yumruğu yiyip otururken lekeli kırık yumurtalar gibiydi o an.
anasının dıbını zütünü elledik.
hatta zütüne parmağımızı falan soktuk.
devam eden yıllarda para verip gibenler de oldu aramızda.
sonra bunun bir tane kardeşi daha oldu.
babası ise gemiden yine dönmedi.
sümükleri kurudu mu bilmiyorum. ama gizli çığlıklı karı linki atarken yüzünde hala o eski sıkıntılı gülümseme olduğundan eminim.
özledik kanka seni.
haaa bu arada.
anan sağ mı lan.
onu da özledik.

not : kolay kolay nickaltı gibertmem. ama haketti huur çocuğu.