1. 2326.
    +1
    ##

    kasımın geri kalanı da öyle geçti işte.

    her gece ağlayarak ve emir’i özleyerek uyudum.
    her sabah ağlayarak ve emir’in ekgibliğini hissederek uyandım.

    okuyana çok kolay gelir.
    ama, gerçek anlamda ağlayarak uyandım.

    sabah kalkınca, önce perde arasından sızan güneşe bakıyodum.
    sonra, gayriihtiyari elimi telefona uzatıyodum.
    telefonun tuş kilidini açarken, emir’den artık “günaydın” mesajları gelmeyeceğini hatırlıyodum.
    telefona bakıyodum.
    mesaj yoktu.
    gelmeyecekti de zaten.
    ben atsam bile, o cevap vermezdi.
    bu kendine geliş, her sabah ağlatıyodu işte beni.
    emir, yoktu..
    ···
   tümünü göster