+6
-1
@1 panpa ben de geçen seneye kadar ağır asosyaldim. şöyle anlatıyım ilkokulu varoş bi mahallede varoş bi okulda okudum. klagib fakir bintim yani. felsefe melsefe ne gibim arar amk teneke kutuyu ezer top oynardık biz. sonra liseye geçince lisenin %90 ı o bahsettiğin elit entel huur çocuklarından doluydu. nasıl anlatsam yabancı diziler izliyorlar, siyaset yapabiliyorlar felsefe konuşabiliyorlar falan. benim siyaset adına bildiğim tek şey kurtlar vadisi felsefe adına da felsefe dine karşıdır olgusuydu amk. dalga geçmeyin giberim belanızı çevre böyle yetiştirdi genetik bir şey mi amk? neyse tabi bu denli büyük çevre değişiminden sonra beyin amcıklaması geçirdim 9. sınıf boyunca bir allahın kuluyla selamlaşmadım dahi bırak muhabbeti. iyice şakirtliğe bağladım.10. sınıfa geçtim hayatımın dönüm noktalarından biriydi amk. yabancı dil sınıfını seçtim(bu seçim hayatımı etkileme ve yönlendirme açısından yaptığım en şanslı seçimdi amk).10. sınıf daha da gibikti bana göre sınıfın %95 i ateist falandı amk.ne var yannanım bunda diyebilirsiniz ama geldiğim ilkokul ve yetiştiğim çevrede allah var mı ki lan acaba diye sorsan bile ebenin gibileceği bir yer olarak düşünürseniz benim için çok garip bişeydi.10. sınıfın ortalarında şakirtliğin köküne vurdum.5 vakit namaz kılıyordum amk bana göre kurtuluş ondaydı. neyse o seneyi de bitirdik mal malak.ama daha önce hayatım boytunca karşılaşmadığım bişeyle karşılaştım 10. sınıfta. insanlar benden(bizden) farklı düşünebiliyorlardı. hiç bilmediğimiz bize öğretilmeyen başka bi dünya vardı.o yaz tatili sosyal fobik olduğumu anladım. bunula ilgili araştırmalar yaptım yazılar okudum. kendimi felsefeye ve siyasete verdim. sürekli okudum, okudum.düşündüm sadece düşündüm ve o yaz tatilinin sonunda aslında o çok mükemmel görünen sınıf arkadaşlarımın aslında çok da bi tak olmadıklarını anladım. onlar sadece popüler kültürün dayatmalarıyla yaşıyorlardı bizden çok da farklı sayılmazlardı.biz onlara göre yobazdık, cahildik onlar bize göre zengin bini falan işte.yaz tatilinin sonunda bir çok araştırmamdan sonra(hepsi senin anlattığın tarz şeyler işte. herkesle konuş utanma falan filan) ve okuduğum kitaplardan sonra üstümden bu asosyalliği atmaya karar verdim.11. sınıf başladı çok da iyi başladı aslında. etkisi olmuştu kedi kendimi telkin etmemin.11. sınıfta hatrı sayılır bir felsefe ve siyaset bilgisine sahiptim. herkesle konuşuyordum amk saçma sapan da olsa(dha önce onların konuştukları saçma gelirdi)sonra anladım ki lise de falan samimiyet boş iş.ama hala bi problem vardı kızlarla yeteri kadar iletişimim yoktu.11. sınıfı bitirdim yaz tatili hayatımın devrimiydi diyebilirim. düzinelerce kitap devirdim. makale bitirdim vs. artık 12. sınıfta çevremdeki o gib kafalıları bilgimle kültürümle gibebilecek düzeydeydim.12. sınıf başladı sürekli tartışma açıyordum amk. alakasız biyerden konuyu savunduğum şeylere getiriyor tartışma çıkarıyor gibiyor kapatıyordum.ama hala öyle çok gibişken bi çevrem olmadı. zaten sınıf dışı çevrem körelmeye başladı sebebi ise mahalle çevresinin yanında artık 5 dk ağzımı açsam felsefe yapma, edebiyat yapma o.ç tarzı laflarla boğuşuyordum. neyse fazla uzattım amk nereye bağlıyacaksın diye sorarsan bu dönemde 2-3 gibik ilişkim oldu o kadar.o da kıytırık lise kızları.bu kültürü bilgiyi hiç bir zaman kullanamadım.en elit görünen kızın yanında dahi 2 kelam felsefe konuştummu sıkılıyordu amk çevresinde mi soun var ben de mi bilmiyorum.ama üniversitede durumun farklı olacağını düşünüyorum.
siyasi kişiliğimi oturttum, dini kişiliğimi, felsefi kişiliğimi oturttum. şükür cepte para da var az çok, sempatik sayılırım. yeri geldiğinde cool görünürüm ama bana kalırsa bütün olay yine tipte bitiyor nasıl dersen.2 metre kulak ve bir adet gargamel burnuna, üçgen bir kafaya sahip olduğum için hiç bir kız aaa bak bu çok cool diyip teklif etmiyor teklifi bırak muhabbet dahi etmiyor.
neyse kız olayı işin gibtirtaktan tarafı aslında amacım asosyalliğin nasıl olutuğunu ve sonradan nasıl giderilebileceğini kendim üzerinden örnekleyerek anlatmaktı hadi rastgele.
Tümünü Göster