her şey arkadaşın kavga var demesiyle başladı

zehra ile devamlı elimde telefon mesajlaşıyoruz.3 mesajın birisi özledimli cümlelerden oluşmaktaydı. harbiden de özlemiştim. sadece zehrayı değil istanbulu denizi sahili özlemiştim. okulun olduğu ilçeyi gezmeye kalksan en fazla 15 dakınanı alırdı.2 tane cafesi vardı bildiğimiz kahvehane gibiydi. ramazan ayı olduğu için iftarı sahuru ilk gün dışarıda lokantada yaptık ama ardından okulun yemek hanesinin olduğunu bır aylık kartla oradan yemek yiyeceğimizi öğrendik. yapacak bişey yok öğrenci adamız tasarruf etmeliyiz her türlü. sabah erkenden kalktık okula gittik iki tane acemi. ders kitaplarını aldık dersin olduğu sınıfı arıyoruz. panoda yazan sınıfa girdik içeride bilgisayarlar falan vay dedim amk iyimiş.biz içeriye girerken birka kişi dikildi bize baktı umursamadan en arkaya geçtik oturduk. kızın birisi döndü siz yanlış geldiniz herhalde dedi.yoo dedim burası dumlupınar üniversitesi.tam kıza liseliler gibi @2 gibişi yaptığımı düşünürken kız,siz 1.sınıfsınız burası 2.sınıfların bilgisayarlı muhasebe dersi dedi. asıl @2'yi kız bana yaptı zütümüzü kıstırarak sınıftan çıktık. sonradan anladık ki ali bizi 11de olan derse 9da yollamış ve ilk şakasını bizede yapmış oldu. anfide ders sırasında bunu söyledi orada bunu duyan kaç kişi varsa güldüler.ses etmedim bende güldüm olayı makaraya sardım nasılsa birgün acısını çıkartacaktım ondan.